چه خبرته ای عمر؟ چرا این همه عجله و شتاب؟ حالا که تازه داریم می فهمیم چی میخوایم و کی هستیم چرا اینطور زود میگذری؟ تو باید بمونی. باید آرام تر بگذری.به جای اون سالهایی که درست مثل کیک تولد میشه با یه کاردک برش ش زد و جداشد کرد از تنه ی حیات. اون سالهای بی خود 15 تا سالگی که نه پاییزش رنگ داشت نه زمستون ش آغوش.
عمر عمر عبوس و قانون مدار و وظیفه شناس. حداقل جایی که ما زندگی میکنیم امروز بهتر از دیروز نیست. پس لطفا دست ازین دویدن بردار. ما هر صبح خبرای وحشتناکی می شنویم. هر شب یه فکر اضافه شده به فکرهامون. پس لطفا دست بردار ازین فرار رو به جلو.
اگه الان این آقای سیاهپوش شرکت کناری نیومده بود رد بشه با همون نگاه ممتددش از سر میز ناهار، قشنگ صدای عر زدنم را هم پای همین کیبورد میشنیدی. من ازین روزا نمیخواهم بگذرم. نمیخواهم زود تموم شه. زندگی یادم داأه هر مرحله از زندگی گرچه پله ی رشد و ارتقائه اما عجیب سنگین ه. تجربه نشون داده من پای تصمیماتم و انتخاب هایم می مونم و نه آدم ول کردن هستم نه آدم دورویی و منفعت یک طرفه را پیش بردن. من لعنتی مثل یک ایمان پای هرچی اجازه بدهم وارد زندگی م ش می مونم و این خیلی جان کاه هه در بلند مدت. عین تغذیه کردن یه موجود از روح و جسم ات و کمک وزن گرفتن و سنگین شدن. من هم با تصمیماتم وزن کم میکنم و اضافه میکنم. من هم باهاشون پیر میشم و دوباره جوان میزنم در رویدادی جدید. برای همین من دیگه نمیخواهم عجله کنم برای رسیدن به چیزی یا کسی چون میدونم اگه در زمان درست ش نباشه، وی ویل نات اینجوی ایت تو د فووول.
اینجارو- این قسمت از عمرم که 27 سالگیه- دوست دارم و نمیخواهم تموم شه. نه که فکر کنید بهترین سال بوده و این خزئبلات. نه. اتفاقا بخاطر اینکه شادی و درد را به اننتخاب چشیدم و میدونم ازین جا به بعد خیلی ازین حس هارو تصمیماتم معین میکنه و من تصمیم جدیدی نمیخواهم. همین حالا هم تصمیماتی که گرفتم خیلی مسئولیت برایم درست کرده. من مسئولیت جدیدی را نمی توانم تقبل کنم. حتی در حد یک رویارویی جدید، یا نگهداری از ی; گربه کوچیک و نحیف و حتی حتی حتی نگهداشتن یک رازکاری که فقط شلدون میدونه چه سخت و برهم زننده فکره(: . حتی دلم نمیخواهد سریال بیگ بنگ تئوری تموم شه. این تایم لذت بخش تماشای این سریال سوپرفان بعد از شامی که پختم و جایزه ام تماشای بی وقفه ی هر تعداد اپیزودی که میخواهم در بازوهای آرش ه
من تغییرات زیادی را پشت سر گذاشتم و میدونم انتخاب هایم خیلی عمیق ودرگیرکننده و بلند مدت خواهند بود ازین به بعد. از همین جا سرکشیده آرزوم برای نگه داشتن زمان. برای لحظه هایی که نرفته دلتنگ شونم. برای آدم هایی که فردا آدم دیگری خواهند شد دست ازین شتاب بردار، زندگی. من عجیب دلتنگ و سنگین م و پای دویدن م نیست. اون جلوهاا اون دورها هیچ خبری نیست چرا اینطور میدوی؟
درباره این سایت